İM BEHUKOTAY TELEHU

Tora bu haftaki peraşamızı İm Behukotay Telehu Veet Mitsvotay
Tişmoru sözleriyle açmaktadır. Raşi de im behukotay telehu
ifadesinin Tora’yı gayretle, çabalayarak öğrenme anlamına
geldiğini açıklar. Tora gayret edilerek öğrenildiği takdirde nail
olunacak bereketi de açıklamaktadır.
Tora’nın kullandığı telehu — giderseniz ifadesi biraz kulağımızı
tırmalamaktadır. Nitekim mitsvalar “uygulanır”, onlarla gidilmez.
Ancak Tora’nın bize “telehu — giderseniz” ifadesiyle öğretmek
istediği çok önemli bir nokta vardır.
Her gün Şema duasında şöyle deriz, “Vedibarta bam, beşivteha
beveteha, uvlehteha badereh — onlardan bahsedeceksin evinde
otururken, yolda giderken...” Tora’yı sadece sinagogda veya bir
Tora dersinde değil, evde otururken ve yolda giderken dahi
uygulamamız gerekir. İnsan her an düşünmekte ve her an aklı
bambaşka yerlere dağılmaktadır. Bunu doğru bir şekilde
kullanmayı bilmek insana her adımında mitsva yapmasını dahi
sağlayacaktır. Öncelikle Yisrael topraklarında yaşayan
kişiler her attıkları adımla bir mitsva yaptıklarını
düşündükleri takdirde bir gün içinde kaç tane mitsva
yerine getirdiklerini hayal bile edemeyiz. Kişi yurt dışında
da yaşıyorsa dahi yolda giderken bir Tora dersi dinleyerek
yürüyüş yaptığı zaman her attığı adım bir mitsvaya
dönüşecektir. İşte insan her anını mitsvaya çevirdiği zaman da
Tanrı ona Tora’da yazdığı tüm bereketi gönderecektir.

1

ÖZEL GÜNLER YERUŞALAYİM İSTANBUL RAANANA

KABALAT ŞABAT:18:51
MOTSAE ŞABAT: 20:07

KABALAT ŞABAT: 19:53
MOTSAE ŞABAT: 21:00

KABALAT ŞABAT: 19:08
MOTSAE ŞABAT: 20:10

İM
BEHUKOTAY
TELEHU

RAV ZAMİR
KOEN

ALAHA
BÖLÜMÜ
ONUNLA
KONUŞMAK
İSTİYORUM

HAYATTAN
HİKAYELER
BEREKET İ
İNDİRİN

Ancak sadece bu da değildir. Her ne kadar insan yolda giderken veya sahip
olduğu sosyal medya aracılığıyla Tora öğretileri dinliyorsa dahi, bu tabiri
caizse mono bir eğitim şeklidir ve stereo değildir. Stereo eğitim şekli iki kişinin
birlikte yaptıklarıdır. Her biri diğerine okuduğu bölümü açıklar ve diğeri eksik
kaldığı veya başka bir şekide anladığı bölümü ekler. Bu eğitim şekli haftanın
peraşasından Mişna’ya ve Talmud’a kadar her şey için geçerlidir.
İki kişi birbirlerine açıkladıkları zaman öğrenim çok daha ileri bir seviyeye
gelecek ve Tora’nın öğretisi kişinin bir parçası haline gelecektir.
Tora öğrenme mitsvası diğer mitsvalardan çok farklıdır. Tefilin takma, Kiduş
söyleme, Birkat Amazon okuma veya birisine yardımcı olma gibi mitsvalar
kişiyi sadece o an koruma altına alırlar. Öte yandan Tora öğreniminin her
kelimesi bir mitsvadır ve insanı hem o an, hem de kitabı kapattıktan sonra
korur.
Tora öğrenimini anlayarak yapılmadığı takdirde bu bir mitsva sayılmaz. Kişi
sabahtan akşama anlamayarak Mişna veya Talmud okuyorsa bu sadece boşa
zaman geçirdiği anlamına gelir. Bu yüzden açıklayan kitapları kullanmak veya
en iyisi bir kişi ile birlikte öğrenmektir. Ancak bir öğrenim türü daha vardır ki,
Rav Hida’nın ve daha birçok otoritenin de dediği gibi, anlaşılmadan da
okunduğunda mitsva sayılır. O da Zoar Akadoş’tur. Rabi Şimon bar Yohay’ın on
üç yıl boyunca kaldığı mağarada yazdığı Zoar eserini sadece okumak dahi hem
mitsva sayılacak, hem de kişinin ruhunu, hepimizden uzak olsun,
günahlarından arındıracaktır. Zoar Akadoş’un ahlak öğretileriyle dolu olduğu
gibi, çok derin olan ve sadece kendilerini yıllarca bu eğitime adamış kişiler
anlayabilirler. Yeşivamızın müdürü ve neslimizin Kabala konusunda yegâne
otoritelerinden biri olan Gaon Rav Yaakov Hillel bize verdiği derslerinde şöyle
demiştir — yardım almadan alınarak yapılan Kabala eğitiminde insanın
anladığını düşündüğü her açıklamanın tam tersi doğru olan açıklamadır.
Bu nedenle insan derin sulara dalarken dikkatli olmalı ve her açıklamayı
konusunda uzman birisinden öğrenerek yapmalıdır.

2

Zoar Akadoş okumak nihai kurtuluşun merhametle gelmesini sağlayacağı gibi,
içinde bulunduğumuz günlerde mevcut düşmanlarımızın attıkları füzelere
verilecek en iyi cevaptır. Askerlerimizin başarılı olmaları için dua etmemiz,
Teilim ve Zoar kitaplarımızı elimizden düşürmeyerek Yisrael halkının huzuru
için dua etmemiz gerekir.
İnsan yolda giderken bile Tanrı’ya birlikte olduğunu düşündüğünde, Tora
öğrenebildiğinde ve öğrenen kişilere verdiği değer ile kendisini, ailesini ve tüm
Yisrael halkını koruma altına alacaktır. Bizim de bu yolda ilerleyebilmemiz
dileğiyle!

PARÇALANAN BANKNOT!

SORU:
Sekizinci sınıf öğrencisi olan Yonatan dedesinden hediye olarak yüz
dolar alır. Hediyeyi aldığı gibi cüzdanına veya gizli bir yere yerleştirmek
yerine bir üçkağıtçılık yapmaya girişir. Bunun için bir olta misinası alır
ve parayı sıkıca bu misinaya bağlayarak bahçenin ortasına bırakır.
Arkadaşları da yavaş yavaş banknota doğru yaklaşmaya başlarlar. Tam
ellerini uzatacaklarken Yonatan parayı kendine doğru hafifçe çeker.
Başta arkadaşları bunun gerçek olduğuna inanmazlar ama yine de
almaya çalışırlar. Sürekli onlarla oyun oynayan Yonatan saklandığı
yerden gülerek olanları izlemektedir.
Ancak yalancının mumu yatsıya kadar yandığı gibi Yonatan’ın oyununun
ortaya çıkması hiç gecikmemiştir. Neoray adlı öğrencilerden biri durumu
fark eder ve yere doğru doğrulduğunda banknotun bir misinayla
bağlandığını görür. Bu sefer oyun oynamanın sırası Neoray’a gelmiştir.
Öğrenci banknota yaklaştığında tam Yonatan onu geri çekecekken
ayağını koyar ve banknot ayağının altında paramparça oluverir.
Banknot paramparça olunca Yonatan öfkeli bir edayla koşarak olay
yerine gelir. “Sen benim paramı paramparça ettin! Bunun cezasını
ödeyeceksin. Aynı banknotu bana geri vereceksin” diyerek ona haykırır.
Neoray da ona karşılık olarak, “ben sadece ayağımı koydum, parayı çeken
ve yırtılmasına neden olan sendin” diyerek kendisini savundu.
Hak kiminle?

3

CEVAP:
Yonatan yüz dolar gibi oyun oynamak için son derece yüksek bir banknotla
oyun oynamayı göze aldığında, böyle bir sonucun olma ihtimalini de göz
önünde bulundurması gerekirdi. O böylesi bir oyuna girişebildiğine göre,
banknotun sorumluluğunu da almış demektir.
Buna benzer bir soruyu Rabenu Aşer alahik eserinde gündeme getirmektedir.
İki kişi (Tora’dan ve Tanrı korkusundan uzak) güreşmeye karar verirler. Biri diğerini
yere düşürür ve ona zarar verir. Tabii ki yere düşüren kişi ortaya çıkan zararı
karşılamaktan muaftır. Çünkü ikisi de güreşmeyi baştan kabul etmişlerdir ve
ortaya her hangi bir zararın çıkacağı açık ve nettir. Ayrıca karşısındakini
düşürürken ona zarar vermeyecek şekilde düşürmesini de beklemek hayal
ürünü olacaktır. İkisi de başlarına geleceklerden haberdardırlar ve
birbirlerinin zararını ödeme yükümlülüğü doğmayacağını da bilmektedirler.
Aynı şekilde bizim sorumuzda da Yonatan arkadaşlarından birinin bu oyuna
son vereceğini aklına getirmesi gerekirdi. Bu nedenle Yonatan kendi kendisine
zarar vermiştir ve Neoray zararı karşılamaktan muaftır.

ONUNLA BİR ŞEY KONUŞMAK İSTİYORUM

Tekrar kavga ettik. Ve yine anlamsız ve değersiz şeyler için... Dışarda
gökyüzünü gri bulutlar kaplıyor ve yağmur damlaları camlara vurmaya
başlıyordu. Gök gürültüleri, Moti’nin kükremelerine verdiği arayı
doldurabilmek için en şiddetli şekliyle geliyorlardı. Alt kattaki komşuma indim.
Bu kocaman apartmanda beni anlayan bir tek o vardı. Bizim hayatımıza
dışardan bakan birisinin paylaştığımız pek de fazla bir şey olmadığını
görebilirdi.
Komşum bilgisayar alanında çalışan ve kırklara ulaşan bekar bir kadındı. Ben
ise genç, evli ve yuva öğretmenliği eğitimi alan birisi olmama rağmen, kalbime
oturan her taşta soluğu onun evinde alıyorum.
Anlayış dolu gülümsemesiyle her zaman beni dinlemeye hazır hissi veriyordu,
“ne oldu? Neyin var?” diye sordu.
“Yine kavga ettik” dedim ve kendimi kanepedeki son derece konforlu deri
yastığın üzerine bırakıverdim. Nat ali ise mutfağa doğru yönelip ikimize de
capuccinno hazırladı. “Alt tarafı ne yaptım ki?” diye sordum. “Kendin monte et”
şeklinde çalışan bir dükkandan salon için bir kütüphane satın aldık. Ben de en
doğru şekilde monte etmesi için marangoz çağırdım. O da akşam eve
geldiğinde kütüphaneyi kimin monte ettiğini sordu. Ben de, “marangoz

4

çağırdım” dedim. O da marangoz çağırmama sinirlendi, “ben de rahatlıkla
yapardım, boşuna marangoz çağırmışsın” dedi. Ben de ona, “alt tarafı yüz şekel
verdim ve kütüphane hazır. Ne var ki bunda?” dedim. “Olay para değil” diye
tersledi beni. “Eminim ki para değildir. Ne kadar cimri birisiyle evlendiğimi
tahmin bile edemezsin” dedim.
Natali capuccinoyu yudumlarken, “peki nasıl bitti bu tartışma?” diye sordu.
“Sinirlendi ve akşam yemeği bile yemeden zıbarıp uyudu. Zar zor bir iki kelime
konuşabildik. Bıktım usandım. Gücüm kalmadı bu adamın saçmalıklarıyla.”
“Hakikaten de bu gibi durumlar insanı çıldırtabilir. Sen iyi bir şeyler yapmaya
çalışıyorsun ve olumlu karşılık almayı beklerken, bir de böyle anlamsız bir
tepkiyle karşılaşıyorsun. Sana bir şey söyleyeceğim ama alınma lütfen. Sizin üst
katınızda herkesin çok methettiği bir aile danışmanı olduğunu duydum. Herkesi
en iyi şekilde yönlendiriyor ve bütün problemlere derman oluyormuş.”
“Ben? Ben danışmana mı gideceğim? Orada bir şeyimi mi unuttum ki gideyim?”
“Ne kaybedersin?” derken sanki düşüncelerimi okuyordu. “yardımcı olmazsa bile
zarar da verecek değil ya. Alt tarafı sadece bir kat yukarı çıkacaksınız.”
Kanepeden kalktım ve “ben bir düşüneyim bu danışmanı” dedim ve eve geri
döndüm.
Akşam yemeğinde Moti bir reklam gazetesine bakıyor ve nerede indirimler
varsa onları inceliyordu. O hep indirimleri inceler zaten. Mutfakta sadece
çatalla bıçağın birbirine çarpış ve yemeği çiğneme seslerimiz duyuluyordu.
Sessizliğin sesi bizim sesimizden daha çok ses çıkartıyordu. Bu sessizlik beni
çıldırtıyordu ve daha fazla dayanamadım.
“Ne duydum biliyor musun?” Moti kaşlarını kaldırarak bana baktı ve “Ne
duydun?” diye sordu.
“Üst katımızda bir aile danışmanı var ve herkes ondan çok faydalanıyormuş.
Ülkedeki en seçkin danışmanlardan biriymiş” diyerek övdüm de övdüm
komşumuzu.
“Gerçekten mi? Böyle bir işle uğraştığını hiç duymamıştım” dedi Moti ve
“düşündüm bir an ve aslında hiçbir komşumuzun ne işle uğraştığını dahi
bilmediğimi fark ettim.”
“O zaman ne dersin?” diye sordum.
“Benim danışmana filan ihtiyacım yok” dedi son derece ilgisiz bir edayla.
“Belki senin yok ama bizim ihtiyacımız var” dedim. “Şu halimize bak! En
anlamsız şeyler için kavga ediyoruz ve ardından bir hafta da konuşmuyoruz. Bu
durum sana normal mi geliyor? Çocuklarımız olunca ne yapacaksın? O zaman da
mı benimle konuşmayacaksın?”

5

Moti çatalı tabağa vurarak sesler çıkartmayı tercih etti ve cevap vermedi.
“Ayrıca merak etme; eminim ki bize komşu indirimi yapacaktır.” Moti çatalı
vurarak melodiler çıkartmaya devam etti. “Bunun parayla bir alakası yok...”
diye mırıldanırken birden yerinden kalktı ve “hadi gel gidelim. Kaybedecek
neyimiz var zaten?”
“Saat on buçuk” dedim.
“Tamam işte. Bu saatte müsaittir herhalde” dedi. “En fazla müsait olmadığını ve
başka bir zaman gelmemizi söyleyecektir.”
Merdivenleri çıktık ve kapıyı çaldık. Her hangi bir ses gelmiyordu. “Bak
uyumuşlar. Gel aşağı inelim” dedim. Uzaktan ayak sesleri gelmeye başladı ve
kapı açıldı.
“Biz alt kattaki komşunuzuz” dedi Moti. “Buyrun içeri girin” dedi pijamalı ev
sahibi Rus aksanıyla. Komşumuz, “Ben hep çöpü atmaya aşağıya inerken sizi
görüyorum” dedi. Ben de havadaki gerginliği almak için, “ben de elinizdeki çöp
torbası nerede diyordum” dedim gülümseyerek.
Moti de bana ters bir bakış attı.
“Buyrun oturun” dedi komşumuz. “Size içecek bir şeyler getireyim.”
Etrafa biraz göz gezdirdim ve çok az resim asılıydı ve kütüphanesinde de
birkaç tane rusça kitap vardı. Aile danışmanlığı hakkında olduğundan
emindim. Önümüze nane tadında bir içecek ve son kullanma tarihi geçtiğinden
emin olduğum keklerden getirdi. Ben bunların sadece meldadolarda
verildiğini zannediyordum.
“Son zamanlarda aramızda sürekli olarak en anlamsız şeyler için kavgalar
oluyor” diyerek söze başladım. Komşumuz sakalını okşayarak bize derin bir
bakış attı.
“Senin o anlamsız dediğin şeyler hiç de anlamsız değiller. Sen kendi başına iş
yapmaya bayılıyorsun. Benimle hiç danışmıyorsun” diyerek bana çıkıştı.
“Sana danışmıyor muyum? Ne istiyorsun? Acaba sana akşama pilav mı yoksa
makarna mı hazırlayayım diye de mi danışayım? Nasıl ki ben satın aldığın ıslak
mendilin türü hakkında bana danışmanı beklemiyorsam, sen de benden her şey
için sana danışmamı bekleme. Haklıyım, değil mi sayın danışman?”
“Burada pilavdan, makarnadan veya ıslak mendilden bahsedilmiyor. ‘Kendin
monte et’ şeklinde çalışan bir dükkandan kütüphane satın aldık. Duydun mu

6

dükkanın ismini — kendin monte et! Eşim de gelmiş bu kütüphane için
marangoz çağırıyor. Satıcının kendisi bile küçük çocuğun dahi bunu monte
edebileceğini söylüyor. Sen ise bana güvenmeyip marangoz çağırıyorsun.”
Ben ise tüm bu surat asmaların cimriliğinden dolayı olduğunu zannediyordum.
Meğersem benim şeker kocacım alınmış. “Ben senin kütüphaneyi monte
edemeyeceğini aklımdan bile geçirmedim. Marangozu çağırdım ki sen boşuna
zaman kaybetme de, ikimize baş başa kalabileceğimiz daha çok zaman kalsın
diye. Amacım buydu.”
“Gerçekten mi?” dedi.
“Gerçekten” dedim.
“O zaman neden söylemedin?” diye sordu.
“Çünkü sormadın” dedim.
“Öyle görünüyor ki” dedi komşumuz gülümseyerek, “her şey yoluna girdi
galiba.”
Kalktık ve kapıya doğru ilerlerken, “gördüğünüz gibi bazen konuşmak en
doğru yoldur” dedi. Danışman ne kadar da haklıydı. Gerçekten de hakkında
söylenenler doğruymuş.
“Size ne kadar ödememiz gerekiyor?” diye sordum.
“Ne ödemesi canım. Biz komşuyuz” dedi.
“Tabii ki komşuyuz. Komşulukta olur böyle şeyler” dedi Moti gülümseyerek.
Aile danışmanını bedavaya getirmenin mutluluğu gözlerinden okunuyordu.
“Tekrardan gelin. Ama kavga etmek için değil” dedi.
“Ne kadar garip değil mi? Üst katımızda ülkedeki en iyi aile danışmanlarından
biri yaşıyor. Bizim ise bundan haberimiz bile yok” dedim Moti’ye. Moti ise
birden kahkahalar atarak gülmeye başladı. Karnına ağrılar giriyordu. Kendisini
durduramıyordu. “Hayırdır, ne oldu?” diye sordum.
Moti gülmekten konuşamıyordu. Sadece eliyle karşıdaki kapıyı işaret etti ve
“karıştırmışız” dedi.
Ben de kapıdaki yazıya baktığımda şunu gördüm — Dr. Garşinski — Uzman
Aile Danışmanı.

7

ŞABAT KURALLARI — BEYAZLATMA MELAHASI

Açıklama: Şabat günü kıyafetini suyla yıkayan ve onu beyazlatan kişi Şabat’ı
ihlal etmiştir. Ancak buna artı olarak bir kıyafetin üzerindeki lekeyi su
kullanmadan da temizlemek yasaktır. Bir leke çitiler gibi elde dahi
temizlenmez. Sadece tırnağın ucuyla üst katmanda kalan kurumuş leke
temizlenebilir.
Soru: Şabat günü kıyafetin üzerindeki toz temizlenir mi?
Cevap: Tozlanan bir kıyafet siyah, yeni ve temizliğine önem verdiği bir elbise
olmasına rağmen temizleyebilir. Çünkü bir kıyafeti temizlemek sadece suyla
veya çiğ ile mümkündür.
Soru: Bir kıyafetin üzerine az miktarda su döküldüyse, suyu temizlemek
için kıyafetin sallanır mı?
Cevap: Bir elbisenin üzerine çiğ veya su döküldüyse ve bu kıyafet siyah, yeni ve
önem verdiği bir kıyafetse üzerindeki suyun veya çiğin dökülmesi için
sallanmaz. Bu şekilde kıyafet temizlenmektedir. Ancak bu üç şarttan biri
geçerli değilse kıyafet sallanabilir.
Elbisenin üzerindeki sudan veya çiğden arındırılması için üç şartın gerekli
olmasının nedeni ise siyah elbisenin temizlendiğinin diğer renklere göre daha
çabuk göze çarpmasıdır. Her zaman da kıyafetini temiz bir şekilde giymeye
özen gösteriyorsa bu hareketi kıyafeti yıkaması anlamına gelir.
Soru: Şabat günü yıkama yasağına girmeyen kıyafetler var mıdır?
Cevap: Tora yıkama melahasını sadece kumaştan üretilen kıyafetlere
yasaklamıştır. Buna göre deri bir ayakkabı sert olduğu için, naylondan üretilen
bir yağmurluk güçlü bir şekilde sallanabilir ve üzerindeki yağmur suyu
temizlenebilir. Aynı şekilde plastik olan emzik, biberonun emziği de Şabat
günü yıkanabilir.

8

BEREKETİ İNDİRMENİN YOLU

Gerçekleşmesini çok istediğiniz ve gerçekleşmesi için her şeyi yapmayı
denediğiniz ve buna rağmen bir türlü başarılı olamadığınız durumu
hatırlıyorsunuz, değil mi?
Elinizden gelen her şeyi yaptığınızı, her yolu denediğinizi hissediyor ve buna
rağmen bir türlü isteğinize ulaşamıyorsunuz.
Çok değerli bir bayanla tanıştım. Kendisi yedi yıldır evli ancak henüz çocuk
sahibi olamadı. Bayan elinden gelen her şeyi yaptı ve bütün uzman doktorlarda
testler yaptırdı, ravlardan berahalar aldı ve bu konuda var olan ve olmayan
bütün segulaları denedi.
Günlerden bir gün evinde otururken düşünmeye başladı. “Tanrı’nın bana bir
çocuk vermeyecek olması çok mantıklı gelmiyor. Nitekim kadının dünyadaki
görevi anne olmak ve çocuklarını büyütmektir. Eminim ki siz de benimle aynı
fikirdesiniz ve bir kadının anne olmadan yaşayabilmesi neredeyse imkansız bir
durumdur. Bunu annemiz Rahel’in Yaakov’a söylediği tüylerimizi ürperten
sözlerde görmekteyiz — Eğer çocuğum olmazsa, ben ölü gibi sayılırım. Kendisini
aksi bir durumda ölümü dahi seçecek duruma getirdiğinde isteğine kavuştu.
Birçok genç kız yaşları ilerlemelerine rağmen hayat arkadaşlarını bir türlü
bulamıyorlar. Bu durumdan çıkmak için de şöyle bir çözüme başvuruyorlar —
kendilerini gelin gibi hissetmeye ve görmeye başlıyorlar. Hatta bununla da
kalmayıp kendilerine gelinlik, beyaz ayakkabılar, baş örtüsü ve bir gelinin
ihtiyacı olan her şeyi satın alıyorlar ve bu şekilde hayat arkadaşlarını
buluyorlar.”
Değerli okuyucularımız, eminim ki bazılarınız bu kızın aklını kaçırdığını,
zavallı gibi kaldığını düşünüyorsunuz. Ancak bu şekilde davranan ne bir ne de
iki tane genç kız var — çok var!
Bu kadın da aynı şekilde davranmaya karar verdi. “Belki isteğime nail
olabilmemin yolu budur” dedi ve kendisini psikolojik olarak hazırlamaya
başladı. O artık bir anne olmaya doğru ilerleyen bir kadındı, o da elinde
çocuğunu kucaklayacak ve çocuğunun annesi olacaktı. Bunun için de puset,
emzikler, bebek kıyafetler, kremler, şampuanlar ve bir bebeğin ihtiyacı olan her
şeyi satın aldı. Bu şekilde Tanrı’ya olan güveninin sınırlarını çok daha genişletti
ve sonunda kendisinin de çocuğunu eline alabileceğine inandı.
Doktorların sözleri dahil kendisine söylenen her şeyi geride bıraktı ve sadece
Yüce Tanrı ile baş başa kaldı. Onunla konuştu, ağladı ve güvenini sadece O’na

9

bağladı. Her gün bunu yaptı ve merhamet dolu, her şeye kadir, tüm dünyayı
yaratan ve her an yaratmaya devam eden Yüce Tanrı onun karnına da
çocuğunu yerleştirdi!!
Görün sevgili okuyucularım; inancın sınırı var mı? Kendisine söylenenlere
kulak asmadan, Tanrı’yla olan inancını sabit bir şekilde korumayı başaran bu
kadın doğruluğun peşinden gitti ve yegâne doğruluğun Tanrı’nın her şeye
kadir olduğunu gösterdi.
İnsan tüm kalbiyle ve inancıyla doğruluğun peşinden gittiğinde onu yaratmayı
dahi başarır.
İnsan bu saf ve tertemiz inanca bağlanmalı ve Tanrı’yı hayatının her alanına
yerleştirmelidir. Elini cebine attığında doğru anahtarın çıkması, dişçiye
gittiğinde canının acımaması, bankamatiğe kartını yerleştirdiğinde başarıyla
içeri girdiği gibi başarılı bir şekilde dışarı çıkması için bile dua etmelidir.
Hepimiz bu saf ve tertemiz inanca bağlandığımız zaman Tanrı’nın tekrardan
aramıza dönmesi, Bet Amikdaş’ı tekrardan inşa edip Maşiah’ı göndermesi
bizim için çok daha gerçek bir hal alacaktır. En yakın zamanda nihai kurtuluşa
nail olmamız ve Tanrı’yı aramızda hissedebilmemiz dileğiyle!